jouwgedichten.nl

Gedicht: Janneke Poppedop

Jij prachtig mooie jonge vrouw
Jou ogen als de zee zo blauw
Jou blonde haren in de wind
Door vriend en vijand toch bemindt

Jou blonde haren in de wind
Waren wij ooit zo eensgezind
De tijd liet oude wonden helen
En iedereen zal wel weer vooroordelen

Jij lieve prachtig mooie meid
Werd echt een vrouw zo met de tijd
De tijd gaat één kant op - vooruit
Toch steken wij daar bovenuit

Wij werden wijzer met de jaren
De tijd liet ons ja wel bedaren
Zagen hoe het ook 'níet' kon
Bijzonder - besef - hoe 'wíj' begon

De pijn - ellende - eenzaamheid
Manipulatie - verdriet - wat een strijd
Jij lieve prachtig mooie meid
Je werd zo wijzer met de tijd

Éen kant op dat gaat de tijd
Toch steken wij daar bovenuit
Want na al die lastige jaren
Begint ons bootje nu te varen

Zo verweg en nu dichtbij
Dichterbij dan ooit bij 'vrij'
Niemand kan mijn hart verwarmen
Zoals jij kan fijn in mijn armen...

Over het gedicht:

Na al die tijd poppii...