jouwgedichten.nl

Gedicht: De merel

De merel is dood!
ik kan me nog heugen hoe vrolijk hij floot,

de hele zomer lang,
deunde hij alles wat was in zwang,

hij strooide zijn noten, te grabbel en te gooi,
in zijn glanzend zwarte verentooi,

hij kon me ook perfect na-apen,
van ’s-morgens vroeg tot we gingen slapen,

maar opeens zong hij niet meer, eind augustus,
en werd geveld door een virus,

ik zal hem missen, zijn vrolijk gezang,
en blijf achter met een gevoel dat zuur is en wrang,

het is te hopen dat volgende lente een neef van hem weerom komt,
anders zal het leeg en stil zijn in de tuin, verdomd.