jouwgedichten.nl

Gedicht: De vochtige droom

Ze was in een droom
op hem toegelopen,
met een blik klaar als helder glas
statig, lang, voornaam, illuster
schreed ze door het lange gras
ze ontmoetten elkaar
aan de zoom van het woud
en zij zette zich op een
stapel omgehakt pijnhout
ze strekte haar handen naar hem uit
als was ze zijn bruid
hij naderde haar zonder schroom
want hij dacht: het is toch een droom
nu konden zijn stoutste dromen ontluiken
wie weet, wat gerollebol in de struiken
met standen, poses alleen geschikt in een droom
schuin, pikant, heet, bepaald niet vroom
hij liep op haar toe, maar haar figuur
verwaterde en loste op, dat was zuur
hij werd wakker met een schok
en het was half vier op de klok
uit ellende slaakte hij een zachte vloek
want hij zat met een natte pyjamabroek.