jouwgedichten.nl

Gedicht: Goede manieren

Ze stond daar in een half open boerka, in stoffig mauve en vuil ogend oud-roze,
aan een groentekraam op de markt, in een strijdlustige pose,

met in één hand een bos prei, en in haar andere nog een paar dingen,
stond ze haar credo met pathos te bezingen,

en met een vermanende vinger in de richting van de koopman te wijzen,
om een goede prijs voor haar koopwaar te bedingen, haar gezicht in afgrijzen,

ze sprak met vuur,
want de koopman was kennelijk te duur,

de groenteman sprak: "ik ben met uw lot begaan,
maar mijn prijs kan ik niet verder naar beneden laten gaan,"

andere klanten beidden gelaten hun tijd, in de wacht,
maar daarop sloeg ze totaal geen acht,

haar drie jonge kinderen renden in de rondte, plukten voortdurend aan haar rokken,
en snoepten aan druiven van de kraam, ze waren er nauwelijks bij betrokken,

de marktkoopman, intussen, liep rood aan van frustratie,
en bedacht: is dit nu al de vierde of vijfde generatie?

wat ze nooit hebben geleerd zijn goede manieren,
en ondertussen komt de volgende generatie alweer inkwartieren.